علائم بیماری کبد چرب
درمان بیماری کبد چرب
بزرگ‌ترین غده در بدن، کبد است که در فعالیت‌های سوخت‌وساز بدن مانند گوارش نقش دارد5
کبد شکل مخروطی دارد و رنگ آن قرمز پررنگ مایل به قهوه‌ای، (جگری‌رنگ) است و بین دیافراگم (روی کبد) و معده (زیر کبد) قرار دارد.
کبد یک فرد بزرگ‌سال، بیشتر از یک کیلوگرم وزن دارد و هر زمان حدود ۱۳ درصد از خون بدن را در خود نگهداری میکند.
خون دستگاه گوارش توسط سیاهرگی که به آن ورید پورت می‌گویند، جمع‌آوری می‌شود و وارد کبد می‌شود و تمام موادی که جذب لوله گوارشی شده است از کبد عبور می‌کنند
زمانی که بیماری بدن به کبد آسیب برساند، پزشک می‌تواند حداکثر سه‌چهارم کبد را از بدن بیرون آورد و خارج کند بدون اینکه کبد از بین برود. کبد طی چند هفته می‌تواند خود را بازسازی کند و به‌اندازه اولیه خود برگردد. واگرشرایط بدن طوری باشد که به کبد جدید احتیاج داشته باشد، پزشک می‌تواند بخشی از کبد یک فرد دیگر را استفاده کند تا این کبد رشد کرده و مناسب بدن شود. برای ادامه زندگی وجود 20- 10 درصد از کل کبد برای بدن کافی است؛ ولی زمانی که کبد از بدن خارج می‌شود، و بدن بدون کبد باشد مرگ در عرض 24 ساعت اتفاق می‌افتد.
بیشتر داروهایی که خورده می‌شود از کبد عبور میکند. کبد یک ماده شیمیایی دارد که بعضی داروها را فعال میکند تا دارو بتواند، اثر خود را بر روی بدن بگذارد. همچنین این ماده شیمیایی، سرعت تجزیه داروها را کنترل می‌کنند و از طریق ادرار یا مدفوع از بدن خارج می‌شوند.
شکلاتی به وجود بیاید که این بیماری‌ها و نارسایی‌ها، به بافت کبد یا عملکرد آن آسیب می‌رسانند و ممکن است بافت کبد در تماس با یک ویروس دچار التهاب شوند
نشانه‌های بیماری کبد
یکی از عواملی که باعث می‌شود فرد متوجه شود که به بیماری‌های کبدی دچار شده است می‌تواند خستگی‌های مزمن و شدید باشد. تغییرات مغزی و اختلالات هورمونی در مغز و اعصاب، باعث به وجود آمدن خستگی در بدن می‌شود و با زیادشدن خستگی، میزان سم در خون هم زیاد می‌شود و کبد نمی‌تواند آن را کنترل کند و بیماری کبدی به وجود می‌آید.
گاهی با ایجاد سوزش و خارش در پوست می‌توانیم به مشکلات کبد پی ببریم. برای اینکه پوستی سالم داشته باشیم نیاز است که مایعات و رطوبت از طریق بدن منتقل شود. و زمانی که این رطوبت کافی نباشد، قرمزی دست‌وپاها، زرد شدن غشاهای مخاطی یا لکه بینی را همراه دارد.
زمانی که کبد دچار مشکل باشد، ممکن است در ناحیه شکم‌درد ایجاد شود که بیشتر از راه درمان مناسب، کم می‌شود.
یکی دیگر از علائم بیماری کبدی، تهوع یا استفراغ است که به خاطرجمع شدن سموم بدن اتفاق می‌افتد و کبد نمی‌تواند آن را ریشه‌کن کند و از بین ببرد.
یکی دیگر از نشانه‌هایی که فرد با مشاهده آن در بدن متوجه بیماری کبد می‌شود، خون‌مردگی‌هایی است که در بدن به وجود می‌آید. یکی از نقش‌های مهم کبد، تولید آنزیم‌های پروتئینی است که این آنزیم‌ها از لخته شدن خون جلوگیری میکند. زمانی که این مکانیزم دچار اختلال شود، تغییراتی در پوست به وجود می‌آید. و خون‌مردگی ایجاد می‌شود. فرد از طریق این خون‌مردگی می‌تواند متوجه بیماری کبد در بدن خود شود.
کسی که دچار مشکلات کبدی می‌شود ممکن است در رنگ چشم و پوست او تغییراتی ایجاد شود که این تغییر رنگ به دلیل ایجاد یک رنگ‌دانه به نام بیلی‌روبین توسط صفرا است که رنگ چشم و پوست زرد می‌شود که به آن زردی می‌گویند.
افرادی که از مکمل‌های کاهش وزن یا ماهیچه‌ساز استفاده می‌کنند بیشتر در معرض بیماری‌های هپاتیت شدید و نارسایی کبدی قرار می‌گیرند
نارسایی کبدی بیشتر در اثر بیماری هپاتیت بی و سی که فرد داشته و درمان‌نشده است و همچنین سهل‌انگاری در درمان بیماری کبد چرب، اتفاق می‌افتد.
از انواع بیماری‌های شناخته‌شده کبدی می‌توان به بیماری کبد چرب و سیروز کبدی و هپاتیت، نام برد.
مرحله پیشرفته بیماری کبدی، سیروز کبدی است که التهاب‌ها و آسیب‌هایی که به بافت‌های کبد وارد می‌شود باعث می‌شود که کبد نتواند وظایفش را به‌درستی انجام دهد. کبد، تا زمانی که همه سلولهای آن آسیب نبیند، به‌طور کامل از کار نمی‌افتد. این بیماری عموماً با مصرف الکل و برخی داروها به وجود می‌آید. به‌گونه‌ای است که در کار کبد اختلال ایجاد میکند و کبد نمی‌تواند ضایعات خون را دفع کند.
علائم سیروز کبدی در مراحل اولیه کم است و به‌تدریج، هراندازه که کبد بیشتر آسیب دید، مشکلات هم بیشتر می‌شود.
کبد در مراحل اولیه، وظایف خودش را انجام می‌دهد ولی هرچقدر که بیماری بیشتر باشد، علائم آیز درنتیجه اختلال عملکرد این عضو آشکار می‌شود.
علائم بیماری کبد چرب:
در بیشتر موارد این بیماری بدون علامت است. ممکن است این بیماری به خاطر بالا بودن آنزیم‌های کبدی که در آزمایش خون یا سونوگرافی شکم دیده‌شده، باشد و به‌طور اتفاقی کشف شود. البته بعضی افراد از دردی که در قسمت بالا وراست شکم ایجاد می‌شود و احساس خستگی زودرس شکایت دارند، این افراد ممکن است به بیماری کبد چرب مبتلا شده باشند و همچنین این بیماری با ـ زرد بودن بار روی زبان، زرد بودن سفیدی اسکلروز چشم، کک‌ومک و لک صورت، ـ ترش کردن و ریفلاکس گوارشی مشاهده می‌شود.
افرادی که احساس تلخی دردهان و بدمزگی صبحگاهی دارند، یا بر روی صورت، پشت کمر، یا روی بازوها جوش‌دارند، ممکن است به این بیماری مبتلا باشند
یکی دیگر از نشانه‌های بیماری کبد چرب این است که افراد دچار پرخاشگری و عصبانیت می‌شوند و زود از کوره در می‌روند، یا ممکن است در مچ پاها درد را احساس کنند و پیچ‌خوردگی مکرر در مچ پاهایشان ایجاد .
افرادی که دچار ریزش شدید مو شدند، یا احساس مورچه روی در نواحی مختلف بدن دارند، یا زنانی که در عادت ماهیانه، خونریزی‌های شدید دارند، در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
افرادی که مدفوع آن‌ها در کاسه توالت حالت چسبندگی دارد و نیاز به شست و شوی مکرر با آب‌دارند، این هم می‌تواند نشان از ابتلا به این بیماری باشد
یا افرادی که پلک راست آن‌ها در اکثر مواقع می‌پرد، کسانی که پیراهن آن‌ها در ناحیه زیر بغل زرد می‌شود و عرق آن‌ها بوی تند دارد، یا افرادی که احساس سوزن سوزن در انتهای دست‌وپا دارندممکن است به بیماری کبد چرب گرفتارشده باشند.
همچنین کسانی که در سمت راست حفره شکمی که به سمت بین دو کتف انتشار داشته باشد، درد دارند مستعد ابتلا به بیماری کبد چرب هستند و با مشاهده این علائم بهتر است هر چه زودتر به پزشک مراجعه کنند.
کبد چرب الکلی:
یک نوع از بیماری کبد چرب زمانی اتفاق می‌افتد که فرد براثر استفاده بیش‌ازحد از الکل به این بیماری دچار شده است. حتی ممکن است در یک دوره‌ی بسیار کوتاه پس از مصرف الکل بیش‌ازحد نیز بیماری حاد کبد چرب اتفاق بیفتد. از عواملی که باعث می‌شود فرد در معرض ابتلا به بیماری کبد چرب الکلی قرار گیرد ژنتیک و وراثت است که این‌ها خود می‌تواند در میزان تمایل فرد در استفاده از الکل نقش داشته باشد. همچنین می‌تواند در سطوح آنزیم های کبدی و میزان تجزیه الکل نیز مؤثر باشد. ژن هایی که از پدر و مادر به افراد می‌رسد نقش مهمی در این بیماری دارند و این ژن‌ها در احتمال اینکه فرد یک الکلی باشد تأثیر دارد.
همچنین هیپاتیت سی که موجب التهاب کبد می‌شود، آهن اضافی در بدن، چاقی و رژیم غذایی می‌تواند در ابتلا فرد به بیماری کبد چرب الکلی مؤثر باشد
کبد چرب غیرالکلی:
افرادی که مدفوع آن‌ها در کاسه توالت حالت چسبندگی دارد و نیاز به شست و شوی مکرر با آب‌دارند، این هم می‌تواند نشان از ابتلا به این بیماری باشد
شایع‌ترین نوع بیماری کبد چرب که در بین مردم رواج دارد و بی‌خطر است، کبد چرب غیرالکلی است. علت اصلی ابتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی مشخص نیست ولی افراد چاق، کسانی که دیابت دارند، یا کسانی که فشارخون آن‌ها بالاست و چربی خون بالا دارند، با مبتلابه بیماری هپاتیت سی با عفونت‌های کبدی هستند، همچنین افرادی که داروهای خاصی مانند داروهای استروئیدی یا داروهای سرطان یا بیماری‌های قلبی مصرف می‌کنند، بیشتر در معرض ابتلا به این نوع بیماری کبد چرب هستند.
بیماری کبد چرب حاد در بارداری
این بیماری در بارداری کم است ولی در این دوران، چربی می‌تواند در کبد ذخیره شود. این چربی می‌تواند برای مادر و جنین خطرناک باشد و ممکن است باعث ازکارافتادگی کلیه مادر و جنین شود. و همچنین عفونت جدی و خونریزی شدید را برای مادر همراه دارد. علت ایجاد کبد چرب در دوران بارداری هنوز مشخص نیست و شاید به خاطر تأثیرات هورمونی ایجاد می‌شود. زمانی که در دوران بارداری کبد چرب تشخیص داده شود، درصورتی‌که امکان‌پذیر باشد، بهتر است کودک به دنیا بیایید در غیر این صورت مادر برای مدتی به مراقبت‌های ویژه نیاز دارد. بعد از چند هفته، کبد به حالت طبیعی خود برمی‌گردد.
استاتو هپاتیت غیرالکلی (NASH)
برخی افراد دچار نوع جدی‌تری از این بیماری هستند که به آن استاتو هپاتیت غیرالکلی می‌گویند. در این نوع بیماری، کبد متورم می‌شود و ممکن است منجر به سیروز کبدی و زخم‌های روی کبد که بهبود نمی‌یابند، باشد. در این صورت ممکن است فرد به بیماری سرطان کبد و یا بیماری قلبی مبتلا شود. (NASH)
کسانی که در معرض بیماری کبد چرب هستند:
کبد چرب، تجمع چربی اضافه در کبد است و گفته شد افرادی که اضافه‌وزن دارند و چاق هستند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. همچنین افرادی که بدون تجویز پزشک داروهای خاص مصرف می‌کنند، همچنین افراد باردار و کسانی که کلسترول و تری گل سیرید بالا دارند و دچار سوءتغذیه شده اند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری کبد چرب هستند
تشخیص کبد چرب:
علاوه بر اینکه علائم و نشانه هایی وجود دارد که موجب می‌شود فرد به بیماری کبد چرب پی ببرد برای تشخیص صحیح این بیماری بهتر است از راه‌های دیگری هم استفاده کرد.
یکی از این راه‌های تشخیص بیماری، مراجعه به پزشک و معاینه فیزیکی آن است. اگر کبد ملتهب باشد و مشکل داشته باشد، پزشک می‌تواند با معاینه فیزیکی شکم، بزرگ شدن بیش‌ازحد کبد را تشخیص دهد.
همچنین افراد با انجام آزمایش‌های خون می‌توانند این بیماری را تشخیص دهند. زیاد بودن تعداد آنزیم‌های خاص در بدن، نشان‌دهنده بیماری کبد چرب است. ولی آزمایش به‌تنهایی نمی‌تواند این بیماری را تشخیص دهد و نیاز است که بررسی‌های بیشتری انجام شود.
از دیگر راه‌های تشخیص بیماری کبد چرب، انجام سونوگرافی و نمونه‌برداری است. در روش سونوگرافی از امواج صوتی برای تصویربرداری از کبد استفاده می‌شود. و در روش بایوپسی و نمونه‌برداری، بعد از بی‌حسی، از طریق یک سوزن مقداری از کبد را نمونه‌برداری میکند و در زیر میکروسکوپ به دنبال دلایلی که موجب التهاب و آسیب سلولهای کبدی شده است را می‌گردند. روش نمونه‌برداری، دقیق‌ترین روش ارزیابی میزان و وسعت آسیب کبدی در افرادی که مشکوک به کبد چرب هستند، است.
معاینه بالینی بیماری:
عامل اصلی برای اینکه چگونگی ارتباط بین بیماری کبد و دیابت را بشناسیم، انسولین است. کبد به انسولین وابسته است. کار کبد به سطح انسولین خون و میزان حساسیت کبد به انسولین بستگی دارد. به‌طورمعمول، بعد از مصرف غذا، قند خون بالا می‌رود و باعث می‌شود پانکراس را به ترشح انسولین وا دارد.
با معاینه بالینی این بیماری، افزایش اندازه کبد در اکثر افراد مبتلا به این بیماری قابل‌تشخیص است. با این معاینه؛ علائم بیماری مزمن و پیشرفته کبدی مانند آنژیوم عنکبوتی، همچنین سرخی کف دست، جمع شدن مایع در شکم و بزرگی طحال در تعدادی از بیماران که تشخیص آن‌ها به تأخیر افتاده است را می‌توان مشاهده کرد.
علل بروز بیماری کبد چرب:
علت این بیماری را می‌توان به دو گروه تقسیم کرد: یکی به دلیل داروها و سموم، دیگر اختلالات سوخت‌وساز
اختلالات متابولیک که باعث بروز این بیماری در افراد می‌شود، چاقی، افزایش فشارخون، دیابت، و گرسنگی طولانی است و همچنین التهاب سلول‌ها مانند هپاتیت، انسداد در جریان صفرا مانند کُلستاسیس، هم باعث علل آسیب به کبد هستند.
زمانی که در جریان خون به کبد اختلال به وجود آید یا به‌وسیله مواد شیمیایی و مواد معدنی و یا از طریق سلولهای غیرطبیعی مانند سلولهای سرطانی به بافت کبد آسیب برسد، ممکن است بیماری‌های کبد را در پی داشته باشد.
از مهم‌ترین بیماری‌های همراه با کبد چرب، چاقی است. مطالعات نشان داده‌اند که اکثر افراد مبتلا به بیماری کبد چرب چاق بودند. عواملی مانند زندگی‌های شهری و ماشینی، نداشتن تحرک جسمانی، پیشرفت و توسعه تکنولوژی، مصرف زیاد غذاهای پرچرب باعث چاقی افراد جامعه شده است. براساس قد و سن افراد می‌توان وزن ایده آل آن‌ها را بررسی کرد.
زمانی که کالری که به بدن وارد می‌شود، بیش‌ازحد مصرفی باشد، کالری اضافی، در بافت چربی ذخیره می‌شود و اگر این حالت برای زمان طولانی باشد، موجب چاقی می‌شود.
افراد چاق نسبت به بو و طعم غذا واکنش بیشتری نشان می‌دهند ولی زیاد غذا خوردن این افراد تنها دلیل برای چاقی آن‌ها نیست. آن‌ها ممکن است براثر تأثیرات محیطی، فرهنگی و ژنتیکی، چاق شوند. حتی کسانی که چاقی تنه‌ای دارند خطر ابتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی در آن‌ها بیشتر است، یعنی کسانی که شکم برجسته‌ای دارند ولی نمایه توده بدنی آن‌ها طبیعی است و اندام های آن‌ها چاق نیست. افراد چاق باید توجه داشته باشند که کاهش سریع وزن با گرفتن رژیم‌های سخت یا عمل‌های جراحی نه‌تنها در بهبود این بیماری کمک نمی‌کند بلکه این بیماری را شدت می‌بخشد.
افزایش چربی خون هم باعث ایجاد بیماری کبد چرب می‌شود که با درمان این مشکل می‌توان روند تخریب سلولهای کبدی را کم کرد.
بیماری کبد چرب در افراد مبتلابه دیابت هم زیاد است. دیابت یک نوع بیماری سیستماتیک است و قند خون را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به همین دلیل کبد را هم درگیر میکند.
دیابت به دو نوع انسولینی و غیرالکلی تقسیم می‌شود. میزان شیوع بیماری کبد چرب در افرادی که چاق هستند و دیابت هم دارند بیشتر است.
عامل اصلی برای اینکه چگونگی ارتباط بین بیماری کبد و دیابت را بشناسیم، انسولین است. کبد به انسولین وابسته است. کار کبد به سطح انسولین خون و میزان حساسیت کبد به انسولین بستگی دارد. به‌طورمعمول، بعد از مصرف غذا، قند خون بالا می‌رود و باعث می‌شود پانکراس را به ترشح انسولین وا دارد.
سیگنال‌های لازم برای جذب گلوکز خون، توسط انسولین تعیین می‌شود و زمانی که سطح گلوکز در خون بالا باشد، کبد گلوکز اضافی را جذب میکند و آن را به گلیکوژن تبدیل میکند و به پیام انسولین پاسخ می‌دهد. همچنین زمانی که قند خون پایین بیاید، کبد گلوکز را دوباره به جریان خون می‌فرستد. ولی در افرادی که مبتلا به دیابت هستند، کبد نمی‌تواند قند را به گلیکوژن تبدیل کند یا آن را به شکل گلوکز به جریان خون وارد کند و این موجب اختلالاتی در بدن می‌شود.
می‌توان گفت مقاومت به انسولین در کبد یکی از عوامل ایجاد کبد چرب می‌باشد. این مقاومت باعث می‌شود که پیام‌های هورمونی برای فرستادن گلوکز به خون‌دیده نشود، و قند خون بالا رود و احتمال اینکه چربی در کبد جمع شود را زیاد کند. زمانی که سلولهای بدن توانایی پاسخ به انسولین را ندارد در معرض خطر ابتلا به دیابت و کبد چرب است.
گاهی آسیب‌های کبدی و بیماری کبد چرب در اثر استفاده زیاد از داروها می‌باشد. مصرف زیاد آنتی‌بیوتیک‌ها، ضدالتهاب‌ها، داروهای ضدافسردگی، داروهای ضد آکنه ممکن است سلامت کبد را به خطر اندازد.
معمولاً همه داروها عوارض دارند و به بدن آسیب می‌رسانند. بیشتر داروهایی که مردم به‌طور خودسر استفاده می‌کنند مانند داروهای مسکن و ضد تب، باعث می‌شود که به کبد آسیب برسد. استفاده بیش‌ازحد از استامینوفن یا پاراستامول (دولیپران، افرالگان منجر به بروز نارسایی کبدی می‌شود. مولکول پاراستامول، در کبد به متابولیت سمی تبدیل می‌شود که اگر بدن در روز بالای 4 گرم از این ترکیب را دریافت کند باعث آسیب کبدی می‌شود.)
یکی از آنتی‌بیوتیک هایی که مردم به‌طور خودسرانه و بدون تجویز پزشک مصرف می‌کنند، مصرف آموکسی کلاو است که هر دوزی ممکن است باعث بروز اختلالات در کبد شود و نارسایی کبدی را به وجود آورد.
همچنین ایبوپروفن، دیکلوفناک و ایندومتاسین نیز جزو داروهایی هستند که زیاد استفاده می‌شوند که متأسفانه این داروها نیز ممکن است باعث بروز مشکلات کبدی شوند. بیشترین مشکل را در بین این داروهای ضد التهاب، ایبوپروفن ایجاد میکند.
داروهای رتروویرال و ضد ویروس که برای مقابله با ویروس اچ آی وی تجویز می‌شوند عوارضی بر کبد ایجاد می‌کنند، همچنین داروهایی مانند نویراپین، دیدانوزین و زیدوودین بیشترین آسیب را به کبد وارد میکند.
علاوه بر این‌ها داروهای قلب مانند آمیودارون، داروهای مهارکننده کانال کلسیم و کینیدین، داروهایی که سرطان را درمان میکند مانند اوگزالی پلاتین، تاموکسیفن، داروهای ضد قارچ، مانند تربینافین، داروهای ضد آکنه مانند ایزوترتینوئین، داروهای ضد تیروئید مانند پروپیل تیوراسیل، داروهایی که برای بیماری آسم به کار می‌رود مانند ملوکاست یا مونته لوکاست، داروهای ضدافسردگی مانند دولوکستین و تیانپتین، و داروهای ضد صرع مانند کاربامازپین و فنوباربیتال باعث بروز مشکلات کبدی و آسیب به آن می‌شوند.
ورزشکاران باید به خطر داروهایی که در باشگاه مصرف می‌کنند و یا دانشجویانی که در شب‌های امتحان قرص مصرف می‌کنند، توجه داشته باشند و آن‌ها باید سعی کنند بدون تجویزی پزشک از مصرف دارو خودداری کنند.
روش‌های درمان بیماری کبد چرب
برای درمان این بیماری، ابتدا باید علتی را که باعث این بیماری شده است را پیدا کرد و آن را رفع کرد.
از دیگر روش‌هایی که باعث درمان این بیماری می‌شود، کاهش وزن در افراد چاق است. افرادی که اضافه‌وزن دارند و به بیماری کبد چرب مبتلا هستند بهتر است برای درمان این بیماری وزن خود را کم کنند. البته این کاهش وزن باید به‌طور تدریجی صورت گیرد و اگر به‌شدت و ناگهانی باشد ممکن است این بیماری را شدت دهد.
افرادی که از مشروبات الکلی استفاده می‌کنند، بهتر است برای درمان این بیماری آن را ترک کنند.
کسانی که مبتلا به بیماری دیابت هستند و کبد آن‌ها هم چرب است باید دیابت خود را کنترل کنند.
کسانی که چربی خون بالایی دارند برای درمان این بیماری باید، آن را کاهش دهند.
همچنین با تغییر در شیوه زندگی و فعالیت می‌توان در درمان این بیماری کمک کرد.
فرد با انجام فعالیت‌های جسمانی، ورزش‌های روزانه، پیاده‌روی، اصلاح رژیم غذایی، در درمان این بیماری می‌تواند تاثیر گذار باشد.
در بعضی موارد برای کنترل بیماری، از دارو استفاده می‌شود. داروهای جدیدی مانند متفورمین برای درمان کبد چرب عرضه‌شده‌اند که تأثیر قطعی آن‌ها ثابت نشده است.
همچنین استفاده از ویتامین E با دوز ۴۰۰ میلی‌گرم در روز باعث کاهش آسیب به سلولهای
کبدی و بهبود آن می‌شود ولی ممکن است خطر بیماری قلبی را زیاد کند به همین جهت برای مدت کوتاه بهتر است که استفاده شود و از استفاده آن در درازمدت خودداری شود.
همچنین استفاده از داروهای رُزیگلیتازون و پیوگلیتازون برای درمان بیماری کبد چرب، موثر است. البته این داروها برای بیمارانی که به دیابت مبتلا هستند توصیه نمی‌شود.
نکات درمانی این بیماری:
خیلی از بیماران چاقی که تازه متوجه بیماری کبد چرب خود شده اند فکر می‌کنند که با رژیم سخت می‌توانند این بیماری را درمان کنند ولی باید بدانند که این روش هم عوارض دیگر را برای بدن به وجود می آورد و هم سیر بیماری کبد را بدتر میکند.
ممکن است افراد برای درمان این بیماری به پزشک مراجعه کنند ولی باید نکاتی را در نظر داشته باشند:
مبتلایان به این بیماری باید در نظر داشته باشند که کاهش وزن برای درمان این بیماری بسیار مفید است. آن‌ها بهتر است با انتخاب رژیم های غذایی مناسب وزن خود را کم کنند.
خیلی از بیماران چاقی که تازه متوجه بیماری کبد چرب خود شده اند فکر می‌کنند که با رژیم سخت می‌توانند این بیماری را درمان کنند ولی باید بدانند که این روش هم عوارض دیگر را برای بدن به وجود می آورد و هم سیر بیماری کبد را بدتر میکند.
این افراد بهتر است ورزش های منظم انجام دهند. متخصصین این بیماری، اولین و مهم ترین قدم در درمان بیماری کبد چرب را، ورزش کردن می‌دانند. ورزش کردن آسان ترین روش درمان بیماری کبد است. این افراد اگر فرصت کافی برای رفتن به باشگاه را ندارند بهتر است روزی نیم ساعت تا یک ساعت پیاده‌روی کنند و یا آهسته بدوند. برای درمان کبد چرب ورزش خاصی توصیه نشده است و این افراد برای انجام ورزش‌های خاص ممنوعیتی برایشان ایجاد نشده است. بیماران باید بدانند که ورزش باید مدام انجام شود تا بتواند تاثیر خود را بگذارد و به گونه ای نباشد که دو روز انجام بدهند و سه روز انجام ندهند. لازم نیست 20 دقیقه یا یک ساعت مداوم باشد. افرادیکه مشکلات عضلانی دارند و نمی‌توانند ورزش زیاد انجام دهند، توصیه می‌شود 2 تا 10 دقیقه یا 4 تا 15 دقیقه ورزش کند.
افرادی که می‌خواهند با ورزش کردن، بیماری کبد چرب را درمان کنند بهتر است سریع راه بروند یا از سربالایی بالا روند، تا به بدن فشار بیاید و عرق کند، ضربان قلبش تند شود و به نفس‌نفس زدن بیفتد. این ورزش ها هم وزن را پایین می‌آورد و هم کبد چرب را خوب میکند.
یکی دیگر از نکاتی که فرد مبتلا به بیماری کبد چرب باید به آن توجه داشته باشد این است که این افراد، دیابت و چربی خون خود را کنترل کنند. چون این می تواند در بهبود این بیماری نقش داشته باشد.
